به خودمون اجازه زندگی کردن میدیم؟
چه چیزهایی هست که بهمون احساس زنده بودن میده و میدونیم که داریم از لحظه لحظه ی عمرمون نهایت استفاده رو میکنیم ؟
بودن در لحظه و حس کردن تمام و کمال هر چیزی که در اطراف و وجودون وجود داره به ما احساس زنده بودن میده اما برای اینکه زندگی کنیم لازمه تجربه کنیم .
از منطقه امن تا تجربه زندگی جدید
ممکنه با تجربه کردن چیزهای مختلف زاویه داشته باشیم و از تجربه ی چیزهای جدید فراری باشیم . چرا اینطوری میشویم ، برای تجربه باید از منطقه ی امنمون پامون رو فراتر بگذاریم . منطقه ی امن کجاست؟ منطقه ی امن همون جایی هست که ما بلدیم و بدون کمترین فشار فکری میدونیم چیکار کنیم . زمانیکه میخواهیم ازین منطقه بیاییم بیرون احساسات منفی مثل ترس ،اضطراب ، دلهره ، نگرانی و … تجربه می کنیم .
زمانیکه این احساسات رو تجربه میکنیم اگر به مسیرمون ادامه بدیم تازه وارد منطقه ی ترس شدیم و با ادامه به مسیرمون باوجو ترس می تونیم وارد منطقه ی یادگیری بشویم . رشد ما زمانی آغاز میشه که از منطقه ی یادگیری پا فراتر بگذاریم و زندگی جدید با منطقه امن های جدید تر تجربه کنیم .
چطور موفق بمونیم
منطقه ی رشد به ما امکانات زیاد و جدیدی میده که اغلب برایمان ناشناخته هست . چیزیکه نیازه بدونیم اینه که برای موفقیت لازمه ارزش اضافه کنیم و برای ارزشمند بودن لازمه اشتباه کنیم برای اشتباه کردن لازمه تجربه کنیم و برا ی تجربه کردن لازمه به خودمون اجازه بدیم و برای اجازه دادان نیازه با خودمون خوب باشیم.
شفقت به خود یا انتقاد از خود؟
شفقت به خود سه مولفه داره : مهربانی با خود ،اشتراکات انسانی ، ذهن آگاهی. یعنی خودمونو شایسته ی محبتی که به دیگران میدیم بدونیم . ممکنه با ذهنت دچار تعارض بشی و ممکنه بهت بگه مهم نیست ، مسخره بازیه ، رو من اثر نداره و… حالا انتخاب شما چیه ؟ ممکنه حتی دچار احساس گناه بشویم که دراین مواقع بهتره باخودمون مهربون باشیم چراکه اگه با خودمون بد باشیم تو چرخه ی فکر منفی ، حس منفی و رفتار منفی میفتیم و ازخودمون دور میشویم .
گاهی شفقت به خود یعنی از بعضی آدما فاصله بگیری و اونا رو از زندگیمون حذف کنیم . وقتی بعضی جاها کم میاریم به جای اینکه کلاهمه چیو ول کنیم و بیخیال بشیم یکم استراحت کنیم .لازمه این شفقت ورزی به خودمون یک چیز پایدار باشه و همیشه برای خودمون خرجش کنیم.
اشتباه چیه؟
وقتی اشتباه میکنیم منتقد درونمون آماده شده تا کامل مارو زیر حرفاش له کنه ولی یه لحظه بیاییم ببینیم که اصلا اشتباه چیه ؟
میشه گفت اشتباه کاری هست که انجام میدهیم و بعد براساس بازخوردی که میگیریم، میگوییم کاش جور دیگری انجامش میدادیم ! که این بعدا بین یک ثانیه تا یک دهه است !
وقتی اشتباهی میکنیم ، دیگه اون انسان قبل اشتباه نیستیم . ما بعد از اینکه آگاهیمون تغییر میکنه به رفتاری که انجام دادیم برچسب میزنیم . لازمه محدودیت های آگاهی رو بدونیم : اینکه نمیدونستیم ، حواسمون نبوده ، دقت نکردیم ، گزینه دیگری نداشتیم ، یا نتونستینم دقیق بررسی کنیم .
دیدگاهتان را بنویسید