چرا کمالگرا میشیم؟
فهرست مطالب
به عنوان انسان‌ها، ما در برخی موارد به دنبال کمالگرایی هستیم. کمالگرایی به معنای داشتن استانداردهای بسیار بالا و تلاش بیش از حد برای رسیدن به آن‌ها است. این رفتار می‌تواند در ابعاد مختلف زندگی ما، از روابط شخصی تا محیط کار، تأثیرگذار باشد. چندین علت می‌تواند در پیش آمدن کمالگرایی در ما موثر باشد.
انتظارات بالا
یکی از علل اصلی کمالگرایی، انتظارات زیادی که ممکن است از ما برای عملکردمان قرار داده شود است. در بعضی موارد، خانواده، اجتماع، یا حتی خودمان، برایمان استانداردهای بسیار بالا قائل می‌شوند و توقع می‌کنند که همواره برترین عملکرد را داشته باشیم. به عنوان مثال، ممکن است والدینی که در دوران کودکی به ما فشارهای فراوانی وارد می‌کردند و از ما انتظار کمال داشتند، باعث شده باشند که در طول زندگیمان به دنبال کمال بودن و خواستار بهترین عملکرد در همه جنبه‌ها باشیم.
با چی بزرگ شدیم؟
در ادامه، تجربه‌های ناخوشایند در گذشته می‌تواند عامل دیگری در شکل‌گیری کمالگرایی باشد. در صورتی که در گذشته تجربه‌های شکست‌ها و ناموفقیت‌های مکرر داشته باشیم، ممکن است بخواهیم با تلاش بیشتر و رسیدن به استانداردهای بالاتر، خود را از این شکست‌ها در امان بیاوریم. به طور مثال، فردی که در دوران دانشجویی به دلیل عدم رسیدن به نتایج مورد انتظار، احساس شکست کرده باشد، ممکن است در زمینه کاری خود نیز به دنبال کمال و نتایج برتر باشد تا از تجربه‌های ناموفق گذشته در امان باشد.
فرهنگ ستایش کمالگرایی
عوامل فرهنگی و اجتماعی نیز می‌توانند نقشی در شکل‌گیری کمالگرایی ایفا کنند. در برخی فرهنگ‌ها، استانداردهای بالا و به دست آوردن بهترین نتیجه، بخشی از ارزش‌ها و انتظارات جامعه است. به عنوان مثال، در یک فرهنگ که رقابت و تمایل به نجوم‌گری بالا است، افراد ممکن است برای رسیدن به استانداردهای بسیار بالا و کمال در زندگی خود تلاش کنند. این فرهنگ‌ها می‌توانند محرکی برای رسیدن به کمالگرایی در افراد باشند و آن‌ها را به تمام توان خود برای رسیدن به برتری تشویق کنند.
دفاع از خود
در بعضی موارد، کمالگرایی می‌تواند به عنوان یک مکانیسم دفاعی عمل کند. برخی از ما احساس ناامنی و ناراحتی درباره قبول نکردن خود و داشتن عیوب داریم. در نتیجه، با تلاش بیش از حد برای رسیدن به کمال، ما سعی می‌کنیم از نقاط ضعف خود فرار کنیم و تصور کنیم که با داشتن استانداردهای بالا، قابلیت قبول و عملکرد بی‌نقص را به خود اثبات می‌کنیم. به طور مثال، فردی که احساس کمبود و ناراحتی نسبت به ظاهر خود دارد، ممکن است به دنبال کمال در بدن و ظاهرش باشد تا از نگرانی‌ها و اضطراب‌های خود فرار کند.
مفید یا مضر
با وجود اینکه کمالگرایی می‌تواند در برخی موارد مفید و موثر باشد، اما نیز مشکلاتی را به همراه دارد. این رویکرد می‌تواند منجر به استرس، اضطراب و افسردگی شود. زیرا همواره در تلاش برای رسیدن به استانداردهای بالا و کمال هستیم و هیچگاه احساس رضایت و قبولی نمی‌کنیم. همچنین، کمال‌گرایان ممکن است در برخی موارد به دنبال بیان عدم رضایت خود از دیگران باشند و همچنین دیگران را به استانداردهای بالاتری از خود دعوت کنند که می‌تواند روابط شخصی و اجتماعی را تحت تأثیر قرار دهد.
حرف آخر
به طور کلی، کمالگرایی نه تنها در برآورده نشدن استانداردهای بالا و تلاش بیش از حد، بلکه در انکار عیوب و نقاط ضعف ما نیز تأثیرگذار است. برای کسب سلامت روانی بهتر و رشد شخصی، مهم است که درک کنیم که هیچ فردی کامل نیست و همه ما دارای عیوب و نقاط ضعفی هستیم. این رویکرد می‌تواند به ما کمک کند تا با قبول و تسلیم به نقاط ضعفمان، به سمت یادگیری، رشد و ارتقاء خود برویم.
دیدگاهتان را بنویسید